قطب شمال و یک ایرانی پناهنده به «آخر دنیا»!
مجمع الجزاير سوالبارد، سرزمينی خشن و سرد، آخرين ايستگاه قبل از رسيدن به سرزمين پر از برف و يخبندان قطب شمال است که امروزه به پناهگاه مردمانی از ۳۰ کشور جهان بدل شده است.
اين مجمع الجزاير که متعلق به نروژ است، منطقه ای استراتژيک به شمار می رود که دارای ترکيبی از معدنچيان روسی و نروژی و پناهنده های رانده شده از دیگر نقاط دنیا و محققان بين المللی از جمله دانشمندان علاقه مند به گرم شدن زمين است.
لانيگيربين، مرکز اين منطقه سرد، ميزبان ۱۸۰۰ نفر است که در زمستان ها ميانگين دمای هوا ۱۲ درجه زير صفر است و آفتاب به مدت دو ماه به صورت کامل ناپديد می شود.
لانيگيربين، مرکز اين منطقه سرد، ميزبان ۱۸۰۰ نفر است که در زمستان ها ميانگين دمای هوا ۱۲ درجه زير صفر است و آفتاب به مدت دو ماه به صورت کامل ناپديد می شود.
اين شهر سابقا معدنی در ميان کوه های اطراف، کلبه های معدنچيان و زمين سنگلاخ کوچک جلوه می کند. خانه های چوبی رنگارنگ در کنار جاده به چشم می خورد، جايی که گوزن های قطب شمال در کنار آنها قدم می زنند و نور زمستانی فضا را روشن می کند.
در اين شهر، اقليت هايی به ويژه از تايلند زندگی می کنند که اولين نفر آنها زمانی به اين سرزمين قدم نهاد که با يک نروژی در تعطيلات تابستانی وی در تايلند آشنا شد. ديگران به دنبال دهان به دهان گشتن اين خبر از پی او راه افتادند.
يک زن تايلندی که در ميهمانخانه ای همزمان سه شغل آشپزی، خدمتکاری و ماساژ را بر عهده دارد می گويد: در ابتدا من خيلی سرمايی بودم و برای همين از سوالبارد خوشم نمی آمد ولی الان خيلی خوب است.
سوالبارد سياست بازی دارد و برای ورود به آن نه ويزا لازم است و نه اجازه اقامت. هر کسی می تواند تا هر زمان خواست در آنجا بماند مشروط به اينکه خودش بتواند امکان مالی اش را فراهم کند .
اما زندگی در این منطقه چندان هم ساده نیست. برخی از رومانيايی ها که همه چيز خود را به اميد آينده ای بهتر رها کرده بودند و به اين منطقه آمده بودند، بعد از اينکه نتوانستند کار و خانه ای برای اقامت پيداکنند ناچار شدند که بی پول به سرزمين خود برگردند، چرا که بدون دانستن زبان و يا مهارت خاصی پا نهادن در این منطقه، بیشتر به یک ماجراجویی نافرجام شبیه است.
اما آنچه که برای ايرانيان درباره اين منطقه جالب توجه است، حضور يک ايرانی ۴۸ ساله به نام کاظم آرياوند در مرکز سوالبارد است که به صورت پناهنده در آنجا زندگی می کند.
وی مدت پنج سال است که در لانيگيربين گير افتاده است و درخواست او برای پناهندگی در نروژ توسط دولت اين کشور رد شده و وی نمی تواند اين منطقه را ترک کند.
در صورتی که آقای آرياوند بخواهد وارد سرزمين اصلی نروژ شود با اين خطر رو به رو است که به ايران بازگردانده شود.
آنچه که برای ايرانيان درباره اين منطقه جالب توجه است، حضور يک ايرانی ۴۸ ساله به نام کاظم آرياوند در مرکز سوالبارد است که به صورت پناهنده در آنجا زندگی می کند.
وی مدت پنج سال است که در لانيگيربين گير افتاده است و درخواست او برای پناهندگی در نروژ توسط دولت اين کشور رد شده و وی نمی تواند اين منطقه را ترک کند.
وی به خبرگزاری فرانسه می گويد: من پول زيادی پس انداز کرده ام ولی مشکل اين است که نمی دانم چگونه آن را خرج کنم.
اين شهروند ايرانی درآمد خود را از طريق کار در يک سوپر مارکت در روز و فروختن کباب در شب در يک کاميون قديمی متعلق به ارتش آمريکا پس انداز کرده است.
جدا از از چنين استثناهايی، در سوالبارد نه کسی متولد می شود و نه کسی می ميرد، چرا که در فقدان زيرساخت های بهداشتی و درمانی، زنان باردار و يا افراد مسن زمانی که نياز به مراقبت پزشکی دارند به سرزمين اصلی یعنی کشور نروژ اعزام می شوند.
يک مقام محلی می گويد که سال گذشته يک دختر به صورت نارس و سپس يک پسر بچه در اين منطقه متولد شدند که آنها نخستين بچه های تولد يافته در اينجا ظرف ۱۵ سال گذشته به شمار می روند.
تصادفات يا خودکشی ها در اين شهر در طول سال تنها يک يا دو بار رخ می دهد و به صورت خيلی نادر هلگسن، تنها کشيش اين منطقه، برای برگزاری مراسم ختم فراخوانده می شود.
هلگسن که جين پوشيده و موهای وی تا روی شانه هايش افتاده است می گويد: «من بيشتر وقت خود را صرف دعا برای حل مسئله گرمايش زمين و ملاقات با مردم می کنم.»
پيمان مربوط به سوالبارد که آن را در سال ۱۹۲۰ متعلق به نروژ دانسته است تضمين می کند که همه شهروندان کشورهای امضاء کننده آن حق تقسيم منابع آن را به صورت مساوی خواهند داشت.
به همين دليل معدنچيان اوکراينی و روسی در مناطق جنوبی اين مجمع الجزاير دل کوه را می شکافند تا زغال سنگ از آن استخراج کنند.
اما روسيه که حضوری استراتژيک در منطقه دارد در ماه های اخير ادعاهايی فراتر را بر منابع طبيعی قطب شمال دنبال می کند و در دوم آگوست سال جاری نيز پرچم خود را در اين منطقه برافراشت و عملا زنگ رقابت را به صدا درآورد.
رادیو فردا
ديدار «آنجلينا جولی» از اردوگاه پناهندگان عراقی
آنجلينا جولی، ستاره هاليوود و سفير افتخاری کميساريای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگی از اردوگاه ۱۲۰۰ عراقی مستقر در مرز سوريه که به دليل جنگ در حال ترک کشور خود هستند، بازديد کرد.
در اطلاعيه مطبوعاتی کميساريای عالی سازمان ملل آمده است: «آنجلينا جولی به عراق وارد شد تا با ۱۲۰۰ پناهنده در مرز ملاقات کند. او همچنين گروه کثيری از عراقی ها را که در حال عبور از مرز عراق به سوريه بودند را مشاهده کرد.»
روز دوشنبه آنجلينا جولی به سوريه رفت و در آن جا نيز از يک مرکز ثبت پناهندگان، متعلق به کميساريای عالی سازمان ملل در امور پناهندگی، بازديد کرد.
آنجلينا جولی در مورد سفر خود گفت: «من به سوريه و عراق آمدم تا توجه عمومی را به اين بحران بشری جلب کنم و از دولت ها مصرانه تقاضا کنم که به پشتيبانی خود از کميساريای عالی پناهندگی در سازمان ملل بيفزايند.»
وی ادامه داد: تنها هدف من آشکار کردن سرنوشت کسانی است که به خاطر جنگ در عراق آواره شده اند.
بنا بر آمار سازمان ملل بيش از چهار ميليون و ۲۰۰ هزار نفر از مردم عراق محل سکونت خود را ترک گفته اند. از اين تعداد دو ميليون نفر به سوی کشورهای همسايه عزيمت کرده اند و دو ميليون و ۲۰۰ هزار نفر ديگر نيز در داخل عراق جابجا شده اند.
آنجلينا جولی يکی از فعالان عرصه های اجتماعی در زمينه های بی عدالتی و مبارزه عليه فقر است. وی نخستين بار در سال ۲۰۰۱ به هنگام فيلمبرداری فيلم «لارا کرافت» در کامبوج از نزديک با فجايع بشری آشنا شد و اعلام کرد: در سفر کامبوج آن چه در جهان می گذرد بر من آشکار شد.
آنجلينا جولی از همان زمان فعاليت های انسان دوستانه خود با کميساريای عالی سازمان ملل در امور پناهندگی را آغاز کرد و در اين مدت در چهارچوب اين فعاليت ها مسافرت های بسياری از جمله به کشورهای سيرالئون، تانزانيا، دارفور، سودان، پاکستان، افغانستان و... داشته است.
وی بارها با کمک های مالی خود در جهت بهبود وضعيت پناهندگان در سراسر جهان کمک کرده و به خاطر نقش فعال خود در کمک های انسانی جوايز متعددی را نيز دريافت نموده است؛ از جمله در اکتبر سال ۲۰۰۳ که جايزه انجمن سفيران سازمان ملل را به دست آورد.
اعتراض ایتالیا به اخراج احتمالی یک زن همجنس‌گرای ایرانی از انگلیس
رد تقاضای پناهندگی پگاه امام بخش، زن همجنس‌گرای ایرانی از سوی دولت انگلستان، اعتراض دولت ایتالیا به این کشور اروپایی را به همراه داشت. روز جمعه (۲ شهریور) دولت ایتالیا به طور رسمی اعلام داشت که حاضر به پذیرش و دادن پناهندگی سیاسی به این زن چهل ساله ایرانی است. رسانه ها و مطبوعات ایتالیا در این روزها به شدت دولت بریتانیا را مورد انتقاد قرار دادند و عصر امروز نیز تجمعی در برابر سفارت انگلستان در شهر رم برگزار شد.
عصر امروز تجمعی در حمایت از پگاه امام بخش، زن همجنس‌گرای ایرانی در مقابل سفارت انگلستان در شهر رم، پایتخت ایتالیا برگزار شد.
پگاه امام بخش دوسال پیش از طریق مرز ترکیه از ایران گریخت و به انگلستان رفت و از این کشور تقاضای پناهندگی کرد. دولت انگلستان چندی پیش تقاضای پناهندگی او را به این دلیل که راهی براي تشخيص دادن گرايش جنسي او وجود ندارد رد کرد و اعلام داشت که این زن چهل ساله را روز سه شنبه ۲۸ اوت به ایران باز پس می‌فرستد. این در حالی است که بر اساس کنوانسيون سازمان ملل متحد، هر کسي از کشورش به دليل هراس از مرگ يا آزار به دلايل نژادی، مذهبی، مليتی، تعلق داشتن به يک گروه اجتماعي يا داشتن عقايد سياسي به کشور ديگري پناهنده شود، آن کشور موظف است که وي را بپذيرد و انگلستان از سال ۱۹۹۹، همجنس‌گرايان را به عنوان "گروه خاص اجتماعي" پذيرفته است.
به دنبال انتشار خبررد تقاضای پناهندگی پگاه امام بخش و تصمیم دولت انگلستان به باز پس فرستادن او به ایران، شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی بسیاری در ایتالیا دولت رومانو پرودی، نخست وزیر این کشور را وادار به موضع‌گیری در مقابل دولت بریتانیا کردند. به دنبال این فشارها روز جمعه باربارا پولاسترینی ((Barbara Pollastrini وزیر برابری دولت ایتالیا اعلام کرد، این کشور حاضر است تقاضای پناهندگی سیاسی این زن ایرانی را بپذیرد. پولاسترینی ضمن اشاره به این مساله و گفت وگویش با رومانو پرودی می گوید:
«نخست وزیر این پرونده را این روزها از نزدیک دنبال می کند و معتقد است اگر بازگشت این زن به ایران او را حتا با خطر بسیار کوچکی هم رو به رو کند، ایتالیا آماده است او را بپذیرد.»
به دعوت "خانه زنان"، سازمان "آرچی گی" Archi Gay)) و سازمان‌هایی که حمایت از حقوق همجنس‌گرایان در ایتالیا را به عهده دارند و بسیاری از نهادها و سازمان‌های ایتالیایی، عصر امروز تظاهراتی در مقابل سفارت بریتانیا در رم برگزار شد. این تجمع حمایت بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی، از جمله وزیر کشاورزی، وزیر بازرگانی خارجی، وزیربرابری و سياست های اجتماعی را نیز همراه داشت.
سازمان های "اطلاع رسانی و امنيت خبرنگاران" و "اصل ۲۱"، اصلی که آزادی بیان در ایتالیا را تضمین می کند در فراخوانی حمايت خود از اين تجمع را اعلام کردند.
مریم افشنگ - رم
«اخراج چهار ایرانی پناهجو از نیوزیلند»
چهار ایرانی پناهجو که می گویند دین خود را تغییر داده و بازگشت آنها به ایران خطرات جانی برای آنها بدنبال خواهد داشت از نیوزیلند اخراج شده اند.
به گفته مقامات نیوزیلندی، موضوع اخراج این پناهجویان ایرانی، این روزها موضوع مذاکرات میان تهران و آوکلند است.
براساس گزارش خبرگزاری « د پ آ» آلمان، یکی از این پناهجویان به نام «علی رضا پناه» پس از آنکه درخواست پناهندگی او در نیوزیلند رد شد، در اعتراض به حبس ۱۸ ماهه خود در زندان، مدت ۳۱ روز است که دست به اعتصاب غذا زده و مدتی نیز به دلیل وخامت حالش در بیمارستان بستری شد.
با اینکه دولت نیوزیلند می داند مجازات مرگ در انتظار کسانی است که از دین اسلام به مسیحیت روی می آورند، ولی همچنان تصمیم دارد این افراد را به ایران بازگرداند.
یک نماینده حزب سبز نیوزیلند
آقای پناه و سه ایرانی پناهجوی دیگر، مدارکی که دولت نیوزیلند به آنها ارایه کرده تا پاسپورت های آنها را بازگرداند امضاء نکرده اند.
دیوید کانلیف، وزیر امور مهاجرت نیوزیلند در گفت وگو با رادیو نیوزیلند گفته است: « ایران تنها کشوری است که برای بازگشت شهروندانش به خانه، داشتن مدارک سفر از جمله پاسپورت الزامی است.»
آقای کانلیف در خصوص درخواست سازمان عفو بین الملل که از دولت نیوزیلند خواسته است به علی رضا پناه و ایرانی های دیگر پناهندگی دهند گفت: دولت نیوزیلند وایران مذاکرتی برای حل فوری مسئله داشته اند، اما راه حل این مشکل در دست مقامات ایرانی است.
علی رضا پناه و توماس یگانه، حدود دو سال قبل از اینکه دادگاه حکم آزادی آنها را صادر کند زندانی بودند و هر دو می گویند که از دین اسلام به مسیحیت گرویده اند و در صورت بازگشت به ایران جانشان به خطر خواهد افتاد.
کیت لاک، یکی از نمایندگان حزب سبز نیوزیلند که دوشنبه گذشته در بیمارستان با علی رضا پناه ملاقات داشته به گفته است: نماینده نیوزیلند در سازمان ملل در سخنرانی که در اکتبر گذشته داشته به وخیم بودن وضعیت حقوق بشر در ایران از جمله روی آوردن به دین مسیحت اشاره کرده است.
وی در انتقاد از عملکرد دولت نیوزیلند گفت: « با اینکه دولت نیوزیلند می داند مجازات مرگ در انتظار کسانی است که از دین اسلام به مسیحیت روی می آورند، ولی همچنان تصمیم دارد این افراد را به ایران بازگرداند.»
در همین حال سازمانی که صلح جهانی و عدالت خوانده می شود گزارش کرده است که یک ایرانی دیگر به نام «امیرمحبی» مدت سه سال و نیم است که در زندان منتظر اخراج از نیوزیلند است.
به گفته وزارت کار نیوزیلند، ایرانیان پناهجو دادگاه های عادلانه ای داشته اند و تمام راه های قانونی برای اقامت در نیوزلند را طی کرده اند.
۱۶پناهجو از زنداني در انگليس گريختند
در يك فرار دسته جمعي كه پس از وقوع آتش سوزي در يك مركز بازداشت مهاجران غيرقانوني در انگليس روي داد، ۱۶نفر از پناهجويان موفق به فرار شدند.
گزارش روز يكشنبه رسانه‌هاي محلي به نقل از منابع پليس آكسفورد حاكي است، از ۲۶زنداني فراري اين مركز تاكنون ۱۰دفتر دستگير شده‌اند.
پليس با استفاده از هلیکوپتر و سگهاي تعليم ديده به دنبال ديگر فراريان است كه پس از ناآرامي و آتش سوزي شنبه شب كه گفته مي‌شود، عمدي بوده، از اين مركز گريخته‌اند.
بازداشتگاه مهاجران "كمپس‌فيلد" در حومه آكسفورد گنجايش ۲۰۰زنداني را دارد.
اين مركز در سال ۱۹۹۳در ميان اعتراض اهالي محلي تغيير كاربري يافت و گفته مي‌شود شورش ديشب نيز در پي پايان اعتصاب غذاي ۱۵۰زنداني در اعتراض به وضعيت نامناسب امكانات آن روي داده است.
